Instytut Spraw Publicznych włączył  się w tworzenie polityk publicznych na rzecz zmniejszania problemu ubóstwa energetycznego w Polsce.

W 2013 roku opracowaliśmy w partnerstwie z Green Max Capital Advisors szeroki raport dla Banku Światowego (Washington, DC) na temat skali tego zjawiska, który zawierał również rekomendacje tworzenia polityk walczących z tą formą ubóstwa.

W lutym 2014 uczestniczyliśmy w spotkaniu „Okrągłego stołu ekspertów dotyczącego ubóstwa energetycznego” organizowanego przez Instytut na rzecz Ekorozwoju w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej (materiały z tego spotkania są dostępne tutaj). Obecnie wraz z Instytutem na rzecz Ekorozwoju obserwujemy tworzenie nowej ustawy o efektywności energetycznej, która powstaje w Ministerstwie Gospodarki.

Ubóstwo energetyczne jest zjawiskiem polegającym na doświadczaniu różnego rodzaju trudności związanych z utrzymaniem odpowiedniej temperatury w miejscu zamieszkania lub uiszczaniem opłat na energię (prąd, gaz, ciepło). Może ono wynikać ze złego stanu technicznego budynku, w którym się mieszka, zbyt wysokich cen energii w stosunku do posiadanych przychodów gospodarstwa domowego lub z nieumiejętnego używania źródeł energii (np.: odkręcanie kaloryfera i otwieranie okna jednocześnie). Doświadczanie biedy energetycznej zwiększa ryzyko chorób układu oddechowego, alergii, astmy, czy generalnego spadku odporności biologicznej. Ponadto złe warunki mieszkaniowe powodują gorsze samopoczucie, stres i pogorszenie dobrostanu psychofizycznego. Dzieci z gospodarstw domowych ubogich energetycznie mają też niższe osiągi edukacyjne i zagrożone są niepełnym rozwojem poznawczym.

Wstępnie szacuje się, że w Polsce zagrożonych ubóstwem energetycznym może być aż 40% gospodarstw domowych.