Napływ imigrantów nie musi być problemem. Może dawać nowe szanse na rozwój, jednak do tego jest niezbędna skuteczna polityka integracyjna - mówili uczestnicy debaty "Migracje/Racje/Reakcje. Jakiej polityki integracyjnej potrzebuje Polska i Europa?", zorganizowanej 3 czerwca w Warszawie przez Biuro Informacyjne Parlamentu Europejskiego w Polsce oraz Instytut Spraw Publicznych.
Autor artykułu: Biuro Informacyjne Parlamentu EuropejskiegoW dyskusji wzięli eksperci, publicyści, działacze samorządowi. W nagranym przesłaniu do uczestników konferencji posłanka do Parlamentu Europejskiego Agnieszka Kozłowska-Rajewicz mówiła, że nie zgadza się z tezą jakoby polityka wielokulturowości całkowicie się nie sprawdziła, ponieważ są instytucje i miejsca, w których odniosła ona sukces.
"Najpilniejsze zadania to ograniczenie masowego napływu imigrantów i poddanie go lepszej kontroli. Polska powinna aktywnie uczestniczyć w szukaniu rozwiązań obecnego kryzysu migracyjnego" – uważa posłanka.
Według uczestników debaty najważniejsze wyzwania związane z napływem imigrantów dotyczą ich integracji zawodowej, zapobieganie tworzeniu się gett etnicznych oraz przełamywanie stereotypów na temat imigrantów.
Profesor Halina Grzymała - Moszczyńska z Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego zwróciła uwagę na ograniczone doświadczenia Polski z imigrantami. W ciągu ostatnich 25 lat, na 100 tysięcy ubiegających się o azyl, status uchodźcy otrzymało 1.750 osób, a kolejne 20 tysięcy zostało wsparte w inny sposób.
"To oznacza, że mogliśmy przećwiczyć integrację uchodźców w mikroskali" - powiedziała Grzymała-Moszczyńska. Jej zdaniem teraz przyszedł czas by przygotować się na pomoc dla uchodźców np. w integracji zawodowej.
Uczestnicy debaty postulowali też potrzebę edukacji wśród nauczycieli w zakresie wielokulturowości tak, żeby byli lepiej przygotowani do pracy w środowiskach imigrantów.
Według Anny Piłat, ekspertki ds. polityki integracyjnej w Instytucie Spraw Publicznych, główny ciężar integracji spoczywa na samorządach i organizacjach pozarządowych. Te potrzebują jednak jasnych wytycznych dotyczących polityki integracyjnej. "Samorządy muszą wiedzieć, kogo i jak mają integrować. Za stworzenie ram polityki integracyjnej odpowiedzialne jest państwo".
Ten pogląd podzieliła Anna Szadkowska-Ciężka z Urzędu Miasta Lublina. "Działamy tak jak potrafimy, kierując się własna wiedzą i umiejętnościami. Brakuje nam natomiast jednolitej polityki integracyjnej" - mówiła Szadkowska-Ciężka.
Według profesora Ziada Abou Saleha ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej we Wrocławiu poważnym utrudnieniem w integracji jest lęk przez muzułmanami i uchodźcami.
"Widziałem ten lęk podczas podobnej debaty w zeszłym tygodniu w jednym z liceów. Ten lęk był jednak bezpodstawny: to był lęk przed obcymi, których się nie zna. Mało kto z tych młodych ludzi miał okazje poznać Araba i jego wizerunek tworzył na podstawie tego, co widział w telewizji".
Publicysta portalu euroislam.pl Grzegorz Lindenberg uważa jednak, że bezpośredni kontakt nie jest lekarstwem na konflikty. "Fakt, że się kogoś zna lub nie zna, nie rozwiązuje problemu wrogości. Polacy, którzy pracowali za granicą i mieli kontakt z innymi kulturami, wcale nie są bardziej pozytywnie nastawieni do imigrantów z Bliskiego Wschodu".
Jego zdaniem Polska, tworząc swoją politykę integracyjną, powinna korzystać z doświadczeń innych krajów, np. Australii. "Tam praca z uchodźcami zaczyna się zanim oni dotrą do Australii" - mówił Lindenberg.
Debatę "Migracje/Racje/Reakcje" poprzedziły prezentacje Anny Czechowskiej, kierującej centrum integracyjnym dla migrantów, uchodźców i ich rodzin „Box66“ w berlińskiej dzielnicy Friedrichshain, Pauliny Milewskiej z Inicjatywy Kuchnia Konfliktu oraz pochodzącego z Czeczenii Elsi Adajewa, prezesa Fundacji Sinta, który od 15 lat mieszka w Polsce.
PAP: Eksperci: Polska nie ma polityki integracyjnej, problemem traktowanie uchodźców jako zagrożenia
RDC: Poranek RDC: jakiej polityki integracyjnej potrzebuje Polska i Europa?
