Aktualności

Tekst:

Instytut Spraw Publicznych

Podziel się

Współpraca z Francją


 
Niemcy od dziesięcioleci podkreślają swoje szczególne więzy z Francją. Po objęciu władzy przez prezydenta Macrona wielokrotnie szczególnie często wyrażano nadzieję, że niemiecko-francuski tandem będzie dawał impulsy do reformowania Unii Europejskiej. Do Francji w polityce europejskiej szczególne szeroko odnoszą się CDU/CSU i Zieloni, krótko SPD. Pozostałe Partie Francję wspominają w innych kontekstach.
O współpracy w ramach Trójkąta Weimarskiego wspomina CDU/CSU.
 
CDU/CSU
- Partia odnosi się do Francji zarówno ogólnie – podkreślając szczególny wymiar kontaktów niemiecko-francuskich, jak i w kontekście konkretnych obszarów współpracy.
- Niemiecko-francuska przyjaźń, zapoczątkowana przez prezydenta de Gaulla i kanclerza Adenauera, jest, zdaniem partii, od swojego powstania główną siłą napędową i zaczepienia Unii Europejskiej. W  trudnych czasach w polityce zagranicznej ta francusko-niemiecka przyjaźń musi być na nowo ożywiona i prowadzić do sukcesu.
- Niemcy i Francja nazywane są w programie „motorem Europy”. Z obu krajów wychodzi wspólnie wiele ważnych inicjatyw. Niemcy i Francja miały zawsze siłę porozumienia się na temat dużych projektów. Oba kraje mogą dać Europie nowy rozpęd.
- Wspólne z Francją („i innymi krajami”) partia chce  zdecydowanie opowiadać się za utrzymaniem i sukcesem porozumienia klimatycznego z Paryża.
- CDU stawia sobie także za cel zbliżenie i harmonizację w obu krajach podatku od osób prawnych. Byłby to wyraźny sygnał „naszej gotowości walki o rynki i inwestycje”.
- Walczyć wspólnie z Francją CDU chce także o międzynarodowe przywództwo technologiczne. Postuluje rozwój wspólnych projektów, takich jak Airbus i Ariane.
- Razem z francuskich rządem stopniowo ma być rozwijana strefa euro, na przykład przez stworzenie osobnego funduszu walutowego. 
 
CSU
- W osobnym programie CSU nie ma wzmianki o Francji, co można wytłumaczyć brakiem specjalnych interesów Bawarii w kontaktach z Francją, które różniłyby ten land i jego partię od założeń wspólnego programu z CDU.
 
SPD
- Partia stwierdza, że wraz z Francją Niemcy ponoszą szczególną wspólną odpowiedzialność za spójność UE i zjednoczenie Europy
 
FDP
- Ugrupowanie wymienia Francję jedynie w kontekście relacji ze Stanami Zjednoczonymi. Postulując, aby dialog transatlantycki uzyskał nową dynamikę, liberałowie proponują wypracowanie regularnych kontaktów oraz konsultacji parlamentarnych i międzyrządowych. Francję (obok Chin, Brazylii, Hiszpanii i Indii – ciekawe, że nie Polski, z którą coroczne konsultacje międzyrządowe zapisane są w Traktacie o Przyjaznej Współpracy) dają za przykład takich relacji. 
Zieloni
- Odnosząc się do funkcjonowania reaktorów atomowych, partia wymienia stare reaktory z Belgii i Francji, które natychmiast, jej zdaniem, należy wyłączyć. 
- Partia odnosi się także do wyników wyborów we Francji, wskazując, że zwycięstwo przekonanego Europejczyka, Emmanuela Macrona, pokazało, że można ludzi przekonać swoim jasnym, europejskim kursem. Wraz z nowym francuskim prezydentem i rządem Niemcy mają silnego partnera do reform w Europie. Niemcy łączy z nim mocna wiara w otwarte społeczeństwa w Europie. Niemcy i Francja muszą traktować się jako partnerów i wspólnie urzeczywistniać silną socjalno-ekologiczną Europę. W opinii Zielonych prezydent Macro słusznie nawołuje do zakończenia polityki oszczędzania i wzywa do dużej europejskiej ofensywy inwestycyjnej. Popierają ten kurs i razem z instytucjami unijnymi rozwijać niezbędne reformy strefy euro. 
 
Lewica
- Partia wspomina o Francji w kontekście zwycięstwa Donalda Trumpa w Stanach Zjednoczonych oraz „alarmujących“ wyników Marine Le Pen we Francji. Podkreśla zobowiązanie Niemiec, które wynikają z narodowosocjalistycznej przeszłości.  
 
AfD
- Partia odnosi się do francuskiego sąsiada w kilku miejscach.
- Pisząc o bezrobociu młodych, wymienia jego poziom w Grecji (40%), Włoszech (35%) i Francji (25%). Komentuje, że rozwijają się w ten sposób „stracone pokolenia”.
- Francuski przykład pada także w odniesieniu do noszenia chusty. Partia stwierdza, że w miejscach publicznych, w instytucjach edukacyjnych chusta nie powinna być noszone ani przez nauczycielki ani uczennice. Przywołuje tu model francuski. 
- Ugrupowanie wzywa do zwiększenia znaczenia języka niemieckiego. Na poziomie UE powinno to mieć wyraz poprzez zrównanie znaczenia języka niemieckiego z angielskim i francuskim. 
- Partia zaznacza także, że w odróżnieniu od CDU i kanclerz Merkel uważa ona niemiecki naród za tak samo dojrzały jak Szwajcarzy, Brytyjczycy, Francuzi, Włosi i Holendrzy. Oznaką tego było zjednoczenie Niemiec i wyniki głosowań przeciw konstytucji europejskiej przez Francuzów i Holendrów oraz za wyjściem z UE przez Brytyjczyków. W ten sposób AfD opowiada się za możliwością przeprowadzania referendów w Niemczech, które w tym kraju nie są możliwe.
 
Współpraca: Sebastian Witte
Zapisz się do newslettera
Newsletter