Obecnie większość nowych form pracy sklasyfikowanych przez Eurofound może być wykonywana w Polsce i ma podstawę prawną regulującą szczegółowo stosunki pracy, zasady odprowadzania podatku dochodowego i składek na ubezpieczenie społeczne itp. Jedynym wyjątkiem jest praca za talony, która jest specyficznym rozwiązaniem polityki społecznej wdrażanym tylko w kilku państwach członkowskich UE.
Ponadto podstawa prawna pracy platformowej jest wciąż niejasna w Polsce. Szczególne uregulowania dotyczą jedynie zarządzania tymczasowego (umowa menedżerska, która jest jedną z form umowy cywilnoprawnej), pracy nakładczej, pracy tymczasowej i telepracy. Wszystkie inne formy mogą być prowadzone zgodnie z ogólnymi przepisami kodeksu pracy (dzielenie się pracownikiem, dzielenie stanowiska pracy), kodeksu cywilnego lub samozatrudnienia (praca dorywcza, mobilna praca zdalna, praca portfelowa, praca platformowa, zatrudnienie wspólne).
Ze względu na słabość partnerów społecznych i zbiorowych stosunków pracy w Polsce korzystanie z nowych form pracy jest przede wszystkim kwestią decyzji o zastosowaniu innowacji w dziedzinie organizacji pracy (przede wszystkim podejmowanych przez pracodawcę, podczas gdy mniej miejsca pozostaje na uwzględnianie preferencji pracowników).
