Doktor ekonomii, polityk społeczny. Dyrektor Instytutu Rozwoju Służb Społecznych. Posłanka na Sejm RP (1991-2001). Wiceminister pracy i polityki społecznej (1990-2000). Pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych (1999-2001). Współtwórca pierwszej powojennej ustawy o pomocy społecznej (z 12 marca 2004). W przeszłości pełniła liczne funkcje w organizacjach społecznych. Była m. in.. przewodniczącą Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, członkiem Rady Społecznej przy ministrze właściwym ds. pracy, członkiem Komisji Charytatywnej przy Fundacji im. Stefana Batorego. Aktywnie współpracuje z Fundacją Rozwoju Demokracji Lokalnej, Fundacją ITAKA, Akademią Rozwoju Filantropii i Wspólnotą Roboczą Związków Organizacji Socjalnych WRZOS.
