W ciągu ośmiu lat odkąd się pojawił się 1% upowszechniły się praktyki sprzeczne z ideą pożytku publicznego i pozbawiające to rozwiązanie sensu - pisze w Gazecie Wyborczej Grzegorz Makowski.
Większość z nas wie czym jest 1%. Z możliwości przeznaczenia części podatku należnego państwu na rzecz wybranej organizacji pożytku publicznego (tzw. OPP) korzysta co trzeci podatnik. Zrobić to może każdy, wpisując w zeznanie podatkowe numer KRS organizacji oraz kwotę 1%. W zeszłym roku przez 1% trafiło do OPP ponad 370 mln złotych. Tak więc 1% w sumie nie jest taki mały. Wiążą się z nim też nie małe problemy.
Ustawa o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (tzw. ustawa o pożytku), która powołała do życia 1% stanowi, że jest on przeznaczany przez podatnika na rzecz organizacji pożytku publicznego i może być wykorzystany "wyłącznie na prowadzenie działalności pożytku publicznego". Na pierwszy rzut oka cel 1% wydaje się oczywisty. Praktyka pokazuje jednak, że jest on nagminnie wykorzystywany wbrew swojemu przeznaczeniu. Przyczyną nadużyć jest niezrozumienie idei pożytku publicznego i jej związku z 1%. Niestety jest ono powszechne zarówno wśród podatników, jak i decydentów oraz samych OPP. Konsekwencje tych nadużyć są poważne i grożą całkowitą ruiną tej skądinąd bardzo pożytecznej instytucji.
